Za datę powstania Zespołu Pieśni i Tańca ”Powiśle” przyjmuje się dzień 11 IV 1953 r.
Kazimiera Walczak w niespełna rok po przybyciu do Końskowoli, prowadziła już przy Instytucie Zootechniki dziecięcą grupę taneczną. W kwietniu 1953 r. z miejscowej młodzieży oraz praktykantów i stażystów Instytutu tworzy się druga grupa – 6 par rozpoczyna naukę tańca ludowego. Jeszcze w tym miesiącu wzięła ona udział w eliminacjach powiatowych w Puławach i zdobywała I miejsce. Szybkie sukcesy zachęciły młodzież do dalszej pracy, a II miejsce w eliminacjach wojewódzkich w Lublinie pozwoliło uczestnikom i założycielce snuć plany na przyszłość.
Władze gminy doceniając sukces udostępniły Zespołowilokal na próby – świetlicę gromadzką. Kierownikiem świetlicy została Kazimiera Walczakowa i od tej chwili zespół pracował w ramach działalności świetlicy. Dwa małe pomieszczenia, gdzie w dni tzw. „nie gajne” (poniedziałek, środa, piątek) odbywały się próby, stały się ważną placówką kulturalną Końskowoli. Zespół ożywił martwą dotąd świetlicę. Zaczęli tam uczęszczać młodzi i starsi – jedni na próby a inni aby popatrzeć. Czasem przychodzili seniorzy z ciekawości i z radą –opowiadając jak kiedyś tańczono i jak śpiewano. ”Mamcia”, bo tak członkowie zespołu zaczęli nazywać Kazimierę Walczak umiejętnie i skrzętnie notowała te wspomnienia,aby wykorzystaćje w swej pracy.
We wrześniu 1953 roku Zespół zaproszono do udziału w Dożynkach Centralnych w Szczecinie. Dla wielu członków, opróczdokonań artystycznych, była to okazja do kontaktów z rówieśnikami z całej Polski i ważne doświadczenie życiowe. Opowiadane po powrocie wrażenia przyczyniły się do większej popularności Zespołu w środowisku, a nieufne matki zaczęły pozwalać swym dzieciom na „chodzenie na próby”. Zaczynała się dla ”Mamci” poważna i odpowiedzialna praca, nie tylko artystyczna, ale wychowawcza i organizacyjna. Pomysłów Jej nigdy nie brakowało, stąd oprócz tańca i śpiewu pojawia się nowa forma działalności – teatr. Pod okiem swej kierowniczki wielu członków zespołu stało się wspaniałymi aktorami – amatorami.
Członkami Zespołu w Końskowoli w roku 1953 byli: Bielawska Janina, Bisek Marian, Chołaj Janina, Kęsik Helena, Mońka Jan, Polak Irena, Sikora Maria, Stefanek Stanisław, Strojek Marian, Wociór Ludwika, Wojda Jan, Wójcik Edward.
Częste występy i ciągła sumienna praca powiększała grono sympatyków i członków Zespołu, który w 1954 roku składał się już z 16 par – nie licząc nowych, stale przybywających, adeptów. Żadna większa uroczystość na Powiślu nie odbyła się bez udziału zespołu, który urzekał płynącą z serca życzliwością i radością. Każdy kto oglądał pełen werwy i kunsztu taniec i śpiew, zapominał o troskach i kłopotach. Był on lekiem na wszystkie choroby widowni.
Roztańczona „Końskowola” brała udział w obchodach X-lecia Polski Ludowej w Lublinie, a później w Dożynkach Ogólnopolskichrównież w Lublinie. W marcu 1955 r. Zespół po sukcesach w eliminacjach powiatowych i wojewódzkich wyjechał na eliminacje centralne do Olsztyna, gdzie zdobył 1 miejsce z pośród stu kilkudziesięciu zespołów z całego kraju !
W ramach Światowego Festiwalu Młodzieży „Końskowola” organizowała Festyn Przyjaźni w Końskowoli z udziałem zespołów z zagranicy. Z tej okazji dałatakże, swoje pierwsze dwa koncerty w Warszawie.
Zespół borykał się z dużymi problemami finansowymi do czasu gdy GS „Samopomoc Chłopska”wzięłatancerzy pod swoja opiekę – mecenat finansowy trwał do 1972r.
W1956 r. rozpoczyna pracę kapela podkierownictwem Józefa Urbanka. Dotychczas, z powodu braku akompaniamentu, próby często odbywały się pod „lalalalala” Kazimiery Walczak. Zespołowa Kapela jest dużą pomocą w pracy „Mamci” i stwarza nowe możliwości artystyczne dlaZespołu, który stale koncertuje w tym roku także w Sali Kongresowej w Warszawie.Władze doceniając zaangażowanie tancerzy i muzyków ufundowałypierwsze, zespołowe wczasy do Wydmin, gdzie członkowie odpoczywająale i dają koncerty.Obowiązkowo już Zespół uczestniczył w corocznych Dożynkach Centralnych
X- lecie Zespołu w 1963 r. obchodzono uroczyście z udziałemwładz. Wtedydla podkreślenia swojej przynależności do nadwiślańskiej ziemi Zespół przyjął nazwę„Powiśle”.
„Mamcia” nieustannie dbała o bardzo intensywne życie artystyczne „Powiślaków”.Zespół stalekoncertował i w regionie i w całej Polsce. Brał udział w transmisjach i nagraniach zarówno radiowych jaki telewizyjnych, co w tamtych czasach było ogromnym osiągnięciem. Dużym wyróżnieniem także, było wytypowanie zespołu na wyjazd na koncerty do ZSSR.
W 1967 roku Zespół po raz pierwszy wyjeżdża do kapitalistycznego świata. W Danii odnosi liczne sukcesy i jest entuzjastycznie oklaskiwany przez wielonarodową publiczność na koncertach w Kopenhadze, Arnus, Herming, Godred.
W 1968 r. „Powiśle”, które obchodziło XV – lecie swojej działalności – otrzymuje od Ministerstwo Kultury i Sztuki nagrodę.
W 1969 został oddany do użytku Dom Kultury w Końskowoli, który powstał z inicjatywy zespołu.Pierwszą wpłatą na konto Społecznego Komitetu Budowy Domu Kultury były pieniądze – 50 tys.- od zespołu, wypracowane koncertami. Wiele dni pracy społecznej członków przy ustawicznej kontroli „Mamci” dało efekty w postaci pięknego budynku, w którym odtąd miał swoją siedzibę wraz z saląćwiczeńZespół Pieśni iTańca „Powiśle”.
W 1973 mecenat nad zespołem przejęła Spółdzielnia Taśmiarsko-Powroźnicza w Końskowoli a następnie Zarząd Spółdzielczości Pracy. Od tej pory „Powiśle” gościło niemal na każdej uroczystość spółdzielców w Polsce.Ministerstwo Kultury i Sztuki zakwalifikowało „Powiśle” do wymiany kulturalnej i było to wielkie wyróżnienie oraz docenienie pracy jego członków. Pod koniec 1973 roku Zespół wyjechał na turnee do Rumunii i jako pierwszy zespół z Polski, po pięciu koncertach „wytańczył” szeroką ścieżkę dla innych polskich grup artystycznych.
Liczne koncerty w Regionie i w Polsce przeplatane były wyjazdami zagranicznymi: do ZSSR(kapela1973), Bułgarii(1974 i 1977), na Węgry (1975 i 1980) ipo raz kolejny do Rumunii (1979 i w latach 1983-85)
Zespół przez lata prezentował na scenie miedzy innymi tańce narodowe – mazur, oberek, krakowiak, (także w wykonaniu dzieci), folklor regionu Powiśla, Lubelszczyzny, Biłgorajai Lubartowa oraz z folklor innych narodów np.: Czechówi Węgrów.
„Powiśle” przygotowało i zaprezentowało wiele widowisk teatralnych i folklorystycznych:„Zrzędność i przekora” A. Fredry(1954), „Skradzione szczęcie” I. Franki(1955),„Zapusty na Powiślu”(1956), „Zagłoba – swatem”(1960), „Sobótki”(1960), „Wszystkie nasze wiejskie sprawy”(1961), „Zaloty lubelskie”(1968), „Na nowym Powiślu”(1969), „Powiśle tańczy i śpiewa”(1970), „Na naszym Powiślu”(1971) oraz zabawy ludowe. W 1974 członkowie zespołu wraz z kapelą zostali zaangażowani przez kierownictwo filmu „Awans” do udział w zdjęciach filmowych.
W 1970 roku ZPiT„Powiśle” za swoją działalność otrzymało odznakę „Za Zasługi dla Lubelszczyzny”.
Pomocą instruktorską dla „Mamci” w prowadzeniu rozrastającego się zespołu byli: Jolanta Jarnicka (Pawłowska), Jerzy Owczarz, Jerzy Falski, Józef Kozak, Aleksandra Rolska.
Organizacyjnie wspierały „Mamcię”- Halina Kraczkowska.
Po odejściu na emeryturę „Mamci” w 1980 rokukierownictwo nad zespołem przejęła: Jolanta Jarnicka, a później Ryszarda Todys i Aleksandra Rolska(do 2018 r.)
Kierownikami Kapeli w kolejnych latach byli pasjonaci muzyki ludowej: Józef Urbanek, Wojciech Dudzik, Zenon Koter, Kazimierz Pytlak, Andrzej Banach, Franciszek Kowalski – do 1993roku.
W 1985 roku zespół został przeniesiony do nowego Ośrodka Kultury Dom Chemika w Puławach i kontynuował swoją działalność pod kierownictwem Aleksandry Rolskiej i pod czułym okiem Mamci jako Konsultanta. Nie traci jednak kontaktu z Końskowolą.Wszystkie swoje ważne rocznice rozpoczyna koncertem w macierzystym GOK-u w Końskowoli.
