Zofia Wojtkowska – „Saga rodu Czartoryskich”
„Prawie dwieście lat minęło od wykładu Mickiewicza w Collège de France, a Czartoryscy nadal nie doczekali się spisania swojej historii. Nie tylko nie ma monografii rodziny, ale nawet wielu jej znaczących przedstawicieli nie doczekało się swoich książkowych biografii.
Saga rodu Czartoryskich jest próbą choćby częściowego zapełnienia tej luki. Nie jest jednak monografią; ta ciągle czeka na odważnego i wystarczająco światłego historyka. Nie ma ambicji przedstawienia mechanizmów politycznych, które wyniosły Czartoryskich na szczyt, a potem ich z tego szczytu zrzuciły. Jest tylko historycznoliterackim spacerem przez pięćset lat historii Polski, w który wybieramy się pod rękę z ludźmi złączonymi więzami błękitnej krwi. Procesy społeczne i gospodarcze, majątki, folwarki, wojny, bitwy, schizmy, sojusze i polityczne zdrady są jedynie tłem opowieści. Saga rodu Czartoryskich, jak sam tytuł wskazuje, jest bowiem opowieścią o konkretnych ludziach. Ludziach, którzy, choć urodzili się w specjalnej rodzinie i w specjalnych czasach, kochali i nienawidzili tak samo jak inni. Rodzili się, chorowali, umierali, bywali wielcy i podli, wierni i zdradliwi, dobroczynni i mali, mądrzy i głupi. Mimo tego, co chcieli w nich widzieć współcześni, byli po prostu ludźmiˮ.
J. P. Delaney – „W błogiej nieświadomości”
Pewnego dnia Pete Riley otwiera drzwi nieznanemu człowiekowi. Ten przedstawia się jako Miles Lambert i oznajmia, że dwuletni Theo − syn Pete’a i jego partnerki Maddie − nie jest ich dzieckiem.
Pete i Maddie oddaliby wszystko, aby ta druzgocąca wiadomość okazała się nieprawdziwa, jednak badania ją potwierdzają. W jednej chwili spokojne i ułożone życie pary zamienia się w koszmar. Wszystko, co dotychczas Pete i Maddie uważali za oczywiste, okazuje się fałszem. Są jednak zbyt wstrząśnięci, by zauważyć niebezpieczeństwo, które dopiero nadchodzi…
Jakie sekrety kryje posiadłość Lambertów?
Czy Pete i Maddie mogą sobie ufać?
Jaką cenę zapłacą za bezpieczeństwo swojej rodziny?
Halina Kowalczuk – „Rysi jar”
Ola uważa się za szczęściarę: ma dobrego męża, wychowała wspaniałe dzieci, jest spełniona zawodowo jako weterynarz. Gdy pewnego dnia dowiaduje się o zdradzie partnera, jej poukładane życie w ciągu chwili się zmienia. Pomoc przychodzi z niespodziewanej strony: spotyka dawną przyjaciółkę ze studiów, która proponuje jej wyjazd do malowniczej miejscowości Rysi Jar niedaleko Zakopanego. Najpierw Ola jedzie tam tylko na urlop, ale urok tego miejsca i… niezwykły mężczyzna sprawią, że zapragnie pozostać na dłużej.
Czy los da jej drugą szansę na miłość?
Co jeśli kolejny mężczyzna okaże się niewierny?
Jaką rolę w tej historii odegra ryś?
Keith Gessen – „Straszny kraj”
Gdy starszy brat Andreja Kaplana, Dima, naciska, żeby ten wrócił do Moskwy i zaopiekował się podupadającą na zdrowiu babcią, Andrej musi porzucić swoje życie w Nowym Jorku. To o tyle łatwiejsze, że jego dziewczyna przestała odpowiadać na wiadomości, a promotor doktoratu ze slawistyki raczej nie roztacza przed nim perspektyw jakiejkolwiek sensownej pracy. Jest lato 2008, stan konta Andreja systematycznie topnieje, więc ten szybko uznaje, że parę miesięcy w Moskwie to może faktycznie to, czego w tej chwili potrzebuje. Podnajmuje więc swoje lokum na Brooklynie, pakuje sprzęt do hokeja i przeprowadza się do mieszkania, które jego babka dostała w prezencie od Stalina. Mieszkająca w nim 90-latka czuje się samotna, bo przeżyła i męża, i niemal wszystkich swoich przyjaciół. Przetrwała też trudne czasy komunizmu i była świadkiem agresywnych kapitalistycznych przemian, w wyniku których straciła swą ukochaną daczę.
Wita Andreja w swoim domu z ogromną serdecznością, choć zdarza jej się zapominać, kim on właściwie jest.
Andrej uczy się poruszać po Moskwie czasów Putina – to wciąż jego rodzinne miasto, choć z dużo droższą kawą i dziwnymi zasadami randkowania. W ciągu dnia poświęca się opiece nad starszą – ale wciąż zaskakująco bystrą – babcią, a po godzinach znajduje miejsce, gdzie może grać w hokeja, kafejkę z wifi i w końcu grupę przyjaciół, z piękną aktywistką Julią na czele.
W ciągu tego roku babcia podupada na zdrowiu a Andriejowi coraz trudniej stwierdzić, czy bliżej mu do Rosji czy do Ameryki i z czym chce związać swoją przyszłość.
Niespieszna narracja i niezwykle malowniczy portret rodziny, a także współczesnej Rosji, z jej dziwnymi cechami, zwyczajami, rytuałami – to wszystko sprawia, że od książki wprost nie można się oderwać. Wątek starzejącej się babci i jej relacji z wnukiem jest rozczulający, spostrzeżenia z codziennego życia odkrywcze i zabawne, refleksje – zaskakujące i dające do myślenia.
Bart van Es – „Dziewczynka z wycinanki. Opowieść o wojnie, przetrwaniu i rodzinie”
Haga, 1942 rok. Jedynym sposobem na ocalenie Lien, dziewięcioletniej Żydówki, przed nazistowskimi prześladowaniami jest oddanie jej do rodziny zastępczej. Po wojnie uratowana przed Holokaustem dziewczynka dowiaduje się, że jej rodzice i niemal wszyscy bliscy zginęli. Z czasem relacje z nową rodziną się pogarszają, a w końcu z niejasnych przyczyn więzi zostają całkowicie zerwane. Tajemnicę stara się rozwikłać Bart van Es, wnuk rodziców zastępczych Lien, który postanawia opowiedzieć jej historię, poszukując odpowiedzi na dręczące go pytanie: dlaczego żydowską dziewczynkę wymazano z rodzinnej pamięci?
Dziewczynka z wycinanki to mistrzowskie połączenie książki historycznej, reportażu i biografii. Podróżując w czasie i przestrzeni, van Es rozlicza się nie tylko z przeszłością własnej rodziny. Opisuje również niejednoznaczną postawę Holendrów wobec niemieckiego okupanta, odsłaniając ciemne strony liberalnego i tolerancyjnego społeczeństwa.
Mariana Leky – „Sen o okapi”
Za każdym razem gdy Selmie śni się okapi, na mieszkańców jej wioski pada blady strach.
Sen ten oznacza bowiem, że w ciągu 24 godzin ktoś z nich umrze.
Kto i w jakich okolicznościach pozostaje niewyjaśnione.
Każdy próbuje przygotować się na to, co ma nadejść.
Dziesięcioletnia Luiza opowiada o śnie Selmy swojemu przyjacielowi. Optyk zbiera się, by w końcu wyznać Selmie miłość. Matka Luizy rozważa, czy odejść od męża, a on sam marzy o wielkim świecie.
To, co się wydarzy, na zawsze zmieni ich wszystkich…
„Arcyzabawna i czuła opowieść o dojrzewaniu, przyjaźni, miłości i śmierci.” – Joanna Bator
„W ciemności ludzkich losów Mariana Leky odnajduje światło. Piękna opowieść!” – Ignacy Karpowicz
Opisy i okładki książek pochodzą ze strony lubimyczytać.pl
Grafika: freepik.com
